(klik op foto om doorgelinked te worden naar de concertzender)
Even voorstellen: Thijs Bonger, van de Concertzender
Twee petten heb ik op bij de Concertzender: programmamaker klassiek en presentator. Ik werk bij de Concertzender omdat ik dagelijks ervaar wat muziek met me doet, een onstilbare honger heb naar nieuwe muzikale ervaringen en sterke behoefte voel om mensen daarvan mee te laten genieten. Ik kan erg gelukkig worden als ik een mooi maar totaal
onbekend werk heb ontdekt en dat kan laten horen. Of als ik een ondergesneeuwde componist in het zonnetje kan zetten.
Bovendien vind ik dat klassieke muziek veel te veel op een voetstuk wordt geplaatst en daardoor onnodig moeilijk bereikbaar wordt. In de teksten van mijn programma’s – voor Concertzender begrippen zijn ze aan de lange kant, maar ik vertel nou eenmaal erg graag – probeer ik de componisten en hun werken in een muziekhistorisch kadertje te plaatsen. Ik
beschrijf graag de omstandigheden waaronder een compositie is geschreven. Musicologische vaktermen probeer ik zoveel mogelijk te vermijden. Ze werken vaak drempelverhogend. Het beoordelen van de muziek en de emotionele impact daarvan laat ik met een gerust hart over
aan de luisteraars zelf. Ik vind het zelf niet prettig als iemand mij voorschrijft wat ik zou moeten horen. Maar al te vaak heb ik meegemaakt dat concertgangers, na afloop gevraagd om hun mening, zeiden: “Wel mooi, maar ik heb er geen verstand van”. Mijn missie is nou juist om die “moeilijke” klassieke muziek een beetje meer toegankelijk te maken. Ik doe dat onder meer door te benadrukken dat componisten ook maar mensen zijn met normale behoeften.
Ik ben een gepassioneerd verzamelaar van cd’s, klassiek en jazz. Mijn collectie bestaat uit zo’n 15.000 exemplaren. En nog zo’n 3000 lp’s. Jaren geleden werd ik gevraagd om mee te werken aan een programma over klassieke muziek op Stadsradio Breda. Dat heb ik jaren gedaan en met veel vallen en opstaan heb ik daar enige radio ervaring opgedaan. Toen heb ik
een uitzending opgestuurd naar de Concertzender en werd op grond daarvan uitgenodigd om een programma te maken. Niet lang daarna heb ik me ook aangemeld als presentator en het trainingstraject doorlopen. Dat gebeurde allemaal in 2004.
Ongeveer tegelijkertijd werd ik uitgenodigd muziekrecensent te worden bij een regionaal ochtendblad BN/DeStem. Ik schrijf over klassiek en jazz en vind het nog steeds een enorme uitdaging om onder woorden te brengen wat ik tijdens een concert heb ondergaan. Ik was destijds nog fulltime werkzaam op een scholengemeenschap als leraar Engels en Culturele en
Kunstzinnige Vorming. Omdat ik toen ook al programmatoelichtingen schreef bij concerten in het Rosa Spierhuis, de Noorderkerk in Amsterdam en voor het Brabants Orkest, moest ik in die periode uiterst economisch met mijn tijd omgaan. Maar ik genoot zo intens van al mijn paramuzikale activiteiten dat een deel van die lol doorstroomde naar mijn lessen op school. Daarom heb ik, voordat ik in 2007 met pensioen ging, genoten van een mooie herfst in het middelbaar onderwijs. Nu heb ik bijna een volledige dagtaak aan mijn schrijf- en radiowerk.
Sinds drie jaar verzorg ik ook de toelichtingen bij een uitgebreide kamermuziekserie in de aula van de Universiteit van Tilburg. Zo nu en dan schrijf ik ook teksten voor cd boekjes, o.a. voor het Matangi Kwartet en Maarten Koningsberger. Toen de Publieke Omroep het bestaan van de Concertzender begon te bedreigen was ik erg bang dat er een einde zou komen aan het werk waar ik inmiddels zo aan verknocht ben.
Daarom heb ik in 2007 als een soort wanhoopsoffensief een uitzending gestuurd naar Home Academy, een uitgeverij van hoorcolleges op audio-cd. Sinds dat jaar maak ik luisterboeken
over componistenlevens. De formule daarvan staat diametraal tegenover die van de Concertzender. Veel tekst, geïllustreerd met veel zeer korte muziekfragmenten. Tot nu toe heb ik er vijf gemaakt: Tsjaikovski, Mendelssohn, Saint-Saëns, Haydn en Gershwin. En het
volgende is Chopin. Tenslotte speel ik nog op amateurniveau altviool in een strijkkwartet. Dus verveling is er voor mij niet bij. Ik hoop dat ik nog lang voor de Concertzender kan blijven werken.